Χάντρες...

Καλησπέρα σας. Σήμερα θέλω να σας δείξω κάτι που έφτιαξα και με το οποίο ασχολήθηκα για πρώτη φορά. Το σκεφτόμουν εδώ και καιρό, βέβαια, αλλά δεν ήξερα τον τρόπο. Μέχρι που εμφανίστηκε η Δροσοσταλίτσα με το blog της: ένα blog που ασχολείται με το κόσμημα και την κατασκευή του. Εκεί βρήκα τη "δασκάλα" που έψαχνα. Έτσι άρχισα να παρακολουθώ τις αναρτήσεις της και συνάμα να μαζεύω υλικά που μπορούσαν να μου χρειαστούν. Βέβαια, οι παραγγελίες που έχω κάνει για διάφορα υλικά δεν μου έχουν έρθει όλες, αλλά η διάθεση που είχα για να φτιάξω κάτι για αρχή με έσπρωξε να στρωθώ στη δουλειά με τα υλικά που είχα. Έτσι έφτιαξα ένα βραχιόλι, απλό βέβαια, από πέτρες agate (ένα είδος quartz), στο οποίο κρέμασα κι ένα ασημένιο ζώδιο. Επίσης έφτιαξα (ή μάλλον ξανασυναρμολόγησα) το κομπολόι του μπαμπά μου, από κεχριμπάρι, το οποίο είχε στα χέρια του από τότε που μπορώ να τον θυμηθώ. Εκείνος, τα τελευταία χρόνια, το είχε περασμένο σε τριχιά, αφότου του έσπασε το κορδόνι στο οποίο ήταν περασμένες οι χάντρες. Έτσι, όταν πριν λίγα χρόνια εκείνος έφυγε από τη ζωή, μου το χάρισε η μαμά μου σαν ενθύμιο. Σήμερα λοιπόν κι εγώ θέλησα να το περιποιηθώ λίγο και πέρασα τις χάντρες σε αλυσίδα, με διακοσμητικό τελείωμα. Οι χάντρες είναι αρκετά ταλαιπωρημένες από τη χρήση και τα σημάδια είναι εμφανή, ειδικά εκεί που έρχονται σε επαφή με το κορδόνι, αλλά αυτό για μένα δεν έχει καμία σημασία. Πάντως ο ήχος τους, όταν χτυπούν μεταξύ τους, ακούγεται σαν μελωδία. Αυτά για σήμερα. Πιστεύω ότι κάτι έχω καταφέρει. Ελπίζω να με κρίνετε με επιείκεια, σαν αρχάρια που είμαι!

Το βραχιόλι.

Το κομπολόι.

Να έχετε μια πολύ καλή εβδομάδα!