Η περιπέτεια μιας παλιάς κορνίζας...

Σήμερα θέλω να σας δείξω την περιπέτεια μιας κορνίζας που βρήκα πεταμένη μέσα σ'ένα ντουλάπι στο χωριό, όταν συμμαζεύαμε το σπίτι. Στην αρχή είπα να την πετάξω. Μετά, όμως, ως συνήθως την κράτησα, βάζοντάς την στην άκρη, μήπως και χρειαστεί για κάτι. Έτσι λοιπόν, όταν σ'ένα συρτάρι βρήκα δυο μικρές μάσκες που είχα φτιάξει πριν από χρόνια, όταν πειραματιζόμουν στο είδος (γιατί όπως εχετε καταλάβει, δεν μου ξεφεύγει τιποτα και όλα θέλω να τα δοκιμάζω), άρχισα να σκέφτομαι πως θα τις αξιοποιούσα. Έτσι θυμήθηκα την κορνίζα και άρχισα τις προβες , για να δω πως θα συνταίριαζα αυτά τα δύο κομμάτια κι όπως θα δείτε παρακάτω, νομίζω ότι το πάντρεμα των δυο τους πέτυχε.

Εδώ είναι η κορνίζα, όπως την βρήκα και όπως έγινε μετά τη διάλυσή της στην αναζήτηση ιδέας για την αξιοποίησή της.


Καταρχήν η κορνίζα δεν ήταν ξύλινη με μεταλλικό διακοσμητικό, όπως πίστευα πριν τη διαλύσω, αλλά ήταν φτιαγμένη από πολυουρεθάνη.


Για το εξωτερικό μέρος της κορνίζας κράτησα το χρώμα που είχε σαν βάση, μιας και ήταν καφέ-βυσσινί σκούρο, και από επάνω το πέρασα με ακρυλικό χρώμα, το οποίο όταν στέγνωσε το έτριψα με χοντρό σύρμα κουζίνας για να φανεί σε ορισμένα σημεία το σκούρο χρώμα.


Το διακοσμητικό κομμάτι, το έβαψα αρχικά με ακρυλικό χρώμα και κατόπιν, σε ορισμένα σημεία, του έβαλα μερικές πινελιές χρυσό ακρυλικό κι αφού συναρμολόγησα τα δύο κομμάτια τα πέρασα με σατινέ λούστρο.


Αντί για το τζάμι της, έκοψα χοντρό χαρτόνι επάνω στο οποίο κόλλησα κόκκινο μπροκάρ ύφασμα που είχα από τις κουρτίνες της μαμάς μου και στόλισα στη μέση δαντέλα.


Τη μάσκα την έβαψα με μεταλλικό χρώμα και την κόλλησα στη μέση του δαντελένιου πάνελ. Αφού ετοιμάστηκε και αυτό, το έβαλα στην κορνίζα, το κόλλησα, έντυσα και την πίσω πλευρά με όμορφο χαρτί κι έτοιμο να στολίσει μια γωνιά του σπιτιού!


Αυτά με την παλιά κορνίζα. Εύχομαι να έχετε μια πολύ όμορφη Κυριακή και μια ακόμα ωραιότερη και δημιουργική εβδομάδα.