Απόδραση από την Αθήνα!

Σήμερα θα σας μιλήσω για την περιπέτεια μιας εκδρομής. Από τις αρχές της εβδομάδας που μας πέρασε η ΕΜΥ είχε αρχίσει να προαναγγέλει τον επερχόμενο καύσωνα, για τα τέλη της εβδομάδας. 'Ετσι λοιπόν αποφασίσαμε με τον καλό μου και με την κόρη μου να πάμε μια βόλτα μέχρι το χωριό, μια και είναι και η θάλασσα κοντά, η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο καθαρή από της Αθήνας, οπότε υπολογίσαμε κι εμείς ότι θα έχει περισσότερη δροσιά. Την Πέμπτη λοιπόν, πρωί-πρωί με τη δροσούλα, φορτώσαμε το αμάξι, φορτωθήκαμε κι εμείς μέσα και ξεκινήσαμε. Το να βγούμε από την Αθήνα και να πιάσουμε την εθνική Αθηνών-Λαμίας ήταν ένας άθλος. Δεν τον αφήσαμε να μας πτοήσει και συνεχίσαμε το ταξίδι μας κάνοντας όνειρα για τις βουτιες που θα κάναμε και για τη δροσιά που πιστεύαμε ότι θα βρούμε. Που να ξέραμε... Οταν φτάσαμε, όντως το σπίτι είχε δροσιά. Αφού τακτοποιηθήκαμε, ετοιμαστήκαμε και κατεβήκαμε στη θάλασσα. Τη θάλασσα την ευχαριστηθήκαμε πάρα πολύ, είχε πολύ δροσιά και η αύρα της μας ξελαμπικάρισε το κεφάλι. Επιστρέφοντας στο σπίτι κάτι άρχισε να μην μας πολυαρέσει... Κάτι σαν ζέστη...Είπαμε δεν πειράζει, θα'ρθει το βραδάκι, θα έχει δροσιά! Ελα όμως που γελαστήκαμε οικτρά! Η ζέστη τη νύχτα ήταν αφόρητη και -μαθημένοι να κοιμόμαστε στη δροσιά των air condition- ο αέρας από τον καημένο τον ανεμιστήρα δεν μας έκανε τίποτα! Με λίγα λόγια, μείναμε σχεδόν όλη τη νύχτα άγρυπνοι! Το ωραίο είναι ότι ο καλός μου ήθελε να φύγουμε από το χωριό την Παρασκευή το βραδάκι. Μετά, όμως, από τη νύχτα που περάσαμε μας ανακοίνωσε το πρωί ότι θα ήταν καλύτερα να κατέβουμε μια βόλτα στη θάλασσα, για το μπανάκι μας και για φαγητό, και από εκεί επιστροφή στο σπίτι. Πράγμα το οποίο και κάναμε, γιατί η ζέστη είχε αρχίσει και μας έδειχνε τα δόντια της από το πρωί εκείνη τη μέρα. Για την επιστροφή μας, το μόνο που έχω να πώ για την εθνική οδό, είναι ότι ήταν σκέτο μαρτύριο καθώς σε πολύ μεγάλο μήκος της γίνονται έργα και πηγαίναμε "σημειωτόν"! Εννοείται ότι τα σχέδια που κάναμε για να περάσουμε λίγες μέρες τον Αύγουστο στο χωριό πήραν αναβολή για Σεπτέμβρη, ελπίζοντας στις δροσιές που θα έρθουν. Πάντως, παρά τη ζέστη, περάσαμε όμορφα και χαρηκαμε, αν μη τι άλλο, την καθαρή θάλασσα! Οι φωτογραφίες που σας δείχνω είναι από το χωριό και από τη Σκάλα της Αταλάντης.

Η θέα από το σπίτι μας.


Η συκιά μας, φορτωμένη σύκα!


Η διαδρομή για τη θάλασσα.


Η προβλήτα στη Σκάλα Αταλάντης.


Η όμορφη παραλία της.


Απέναντι βλέπουμε τα βουνά της Ευβοιας και το Αταλαντονήσι.


Να έκανα μια βουτιά τώρα...


Μια φίλη από τα παλιά! Χαρήκαμε που την ξανανταμώσαμε μετά από πολύ καιρό, στο μαγαζί που καθόμαστε για φαγητό.


Και το "νέο αίμα", που μπήκε φέτος στην παρέα!

Αυτά είναι τα νεά μου από τη βδομάδα που πέρασε. Μην με πείτε γκρινιάρα, απλώς ζεσταίνομαι εύκολα! Ίσως να φταίει και η ηλικία μου!

Σας εύχομαι καλή εβδομάδα να έχετε όλοι!