Και πάλι εδώ!

Να 'μαι και πάλι πίσω στη γειτονιά, μαζί με τις πρώτες δροσιές του Σεπτέμβρη που επιτέλους ήρθαν για να απαλύνουν τη ζέστη του καλοκαιριού. Ένα καλοκαίρι παράξενο, με μια αλλόκοτη αίσθηση στον αέρα του που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Σαν να με είχαν πυροβολήσει και να αιωρούμουν  έξω από το σώμα μου και να τα βλέπω όλα σε σλόου μόσιον και στα μέσα Αυγούστου... αχ αυτός ο Αύγουστος, να περάσει μια χρονιά χωρίς κάτι να τον σημαδέψει. Τα ξημερώματα στις δώδεκα Αυγούστου ακούσαμε ουρλιαχτά, γαβγίσματα και ένα δυνατό νιαούρισμα. Μια αγέλη αδέσποτων σκύλων πεινασμένων επιτέθηκε στη γατούλα μας τη Νίνα , μασκότ της γειτονιάς, και την κατασπάραξαν εν ριπή οφθαλμού, όταν βγήκαμε έξω μαζί με τους γείτονες δεν μπορέσαμε να κάνουμε τίποτα . Όπως καταλάβατε όχι διακοπές δεν πήγα, αλλά ούτε καν άγγιξα την θάλασσα, τη χάζευα μόνο κάθε φορά που πήγαινα για τα ψώνια της εβδομάδας και έπινα το καφεδάκι μου στο καφέ του καταστήματος με θέα το εμπορικό λιμάνι.Τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού οι δημιουργίες πήγαν περίπατο, λίγο απ'ολα και τίποτα, έχω ξεκινήσει βέβαια κάποια πράγματα που πιστεύω σύντομα να ολοκληρώσω και να αρχίσω να σας τα δείχνω. Γύρισα λοιπόν στη γειτονιά μας, εδώ που η δημιουργία έχει τον πρώτο λόγο και  είναι ανάσα ζωής στα τόσα άσχημα που μας περιστοιχίζουν. Και, για να παραφράσω το μήνυμα της παραπάνω εικόνας, δεν χρειάζεται κανένα κλειδί για να νιώσεις τη χαρά της δημιουργίας και της προσφοράς, αρκεί να το θέλεις και έγινε!

   Καλώς σας βρήκα και εύχομαι να έχουμε μια όμορφη και πολύ δημιουργική χρονιά.

Μια μεγάλη αγκαλιά σε όλες εσάς που μου κάνετε παρέα και με ξεσηκώνετε με τις δημιουργίες σας :)

     Καλή, δημιουργική και δροσερή εβδομάδα.