Το συναρμολογημένο!

Επί τριανταπεντε χρόνια αυτό το μοναδικής τέχνης κομμάτι κρέμονταν στην είσοδο του σπιτιού.

 Τα πρώτα χρόνια, που ήταν και της μοδός, δεν μου δημιουργούσε αντιδράσεις η εικόνα του, όταν όμως άρχισαν να περνούν τα χρόνια κάτι δεν μου πήγαινε καλά, ώσπου άρχισα να ασχολούμαι με τις μεταλλάξεις αντικειμένων. Μια ωραία πρωία είπα στον καλό μου ότι χρειαζόμασταν καινούργιο φωτιστικό, βλέπετε η βάση αυτού είχε γίνει κιόλας στο μυαλό μου ένα ρομαντικό πορτατίφ. Τα υπόλοιπα κομμάτια που έμειναν φυλάχτηκαν για να αξιοποιηθούν και αυτά αναλόγως.Όταν λοιπόν η Αριστέα μας κάλεσε στο αλλαξε το βγήκε από την αποθήκη το στεφάνι του φωτιστικού. Από μόνο του όμως δεν έλεγε τίποτα, έτσι επιστρατεύτηκαν ένα καγκελάκι από τον παλιό καναπέ και ένα  μπρούντζινο πόμολο για να δώσουν σάρκα και οστά σε αυτό που είχα κατά νου. Αφού μάζεψα τα παραπάνω, πήγα σουνάμενη κουνάμενη στον καλό μου και δείχνοντας την πραμάτεια μου του ζήτησα να μου κόψει ένα ξύλο στα μέτρα του στεφανιού. Αντίρρηση καμία, διότι πλέον ο άγιος αυτός άνθρωπος έχει καταλάβει ότι άμα βάλω κάτι στο αγύριστο κεφάλι μου είναι αδύνατον να μου αλλάξει γνώμη. Ετσι λοιπόν έκοψε το ξύλο και σαν καλός βοηθός (χαχαχα!) συναρμολόγησε τα κομμάτια υπό την καθοδήγησή μου. 

Τα μετέπειτα γνωστά, στοκάρισμα τρίψιμο βάψιμο και ντεκουπάζ, πατίνες και λούστρο.Το αποτέλεσμα αυτό που βλέπετε, ένα μικρο διακοσμητικό σταντ που μπορεί να φιλοξενήσει από λίγα γλυκά μέχρι κοσμήματα. 

Θέλω να ευχαριστήσω την Αριστέα για όλη αυτή τη δημιουργική διοργάνωση, αλλά και αυτούς που μου χάρισαν την ψήφο τους.

Εύχομαι να έχετε όλοι  μια όμορφη και γλυκιά εβδομάδα, να είστε όλοι καλά.