Οκτώβριος!

ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙ

Το καλοκαίρι έχει τις χάρες του.

Ποιός τις αρνιέται, ποιός λέει τ' όχι;

Μα κάποιες χάρες έχει ξέχωρες

του Αηδημητριού το πρωτοβρόχι.

Να χα της Τέχνης σου τα σύνεργα

και τ' άξια σου τα χέρια νά χα,

με χρώματα θα τις ζωντάνευα.

Τώρα τα λόγια έχω μονάχα:

Της λεύκας σκόρπια τα ξερόφυλλα

κάτω στο υγρό το χώμα νά τα!

λαμποκοπούν, καθάριο μάλαμα,

σά νιόκοπα κωσταντινάτα.

Τα πεύκα, απ' τις βροχές δροσόλουστα,

μοσκοβολούν σα θυμιατήρια.

Νερό γεμάτα τα χλωράγκαθα

γίνονται των πουλιών ποτήρια.

Ο πλάτανος, που ανεμοδέρνεται

γυμνός και ξέφυλλος, αντρειεύει'

τους κλώνους έχει ελαφοκέρατα

και με τ'αερικά παλαίβει.

Τ' ώριμο κούμαρο ολοκόκκινο

τα πράσινα κλαδιά ματώνει.

Χρυσή η σταρήθρα στα μεσούρανα

χορταίνει φως και ξεφαντώνει

Των θυμαριών τα ξεροκλώναρα

πρώιμα πρασινοσταφυλλιάζουν,

και τη σοδιά απ' τις αποθήκες τους

βρεμένη τα μυρμήγκια λιάζουν

Παιδούλα σαν κ'εσένα προσχαρη

στον κήπο η καρδερίνα εφάνη'

του απριλομάη τ'αγριολούλουδα

φορεί γιορτιάτικο φουστάνι.

Το τρυποκάρυδο γλιστρά άφοβο

στ'αγκάθια του ανθισμένου βάτου

κι ο σπίνος λέει και λέει ατάλειωτα

τα ίδια τα μονοσύλλαβά του.

Στο κυπαρίσσι κάθε απόβραδο,

που τό χουν πύργο και παλάτι,

φωνάζουν οι σπουργίτες, τρώγονται,

ποιός νά βρη πιό ζεστό κρεβάτι.

Και με ξυπνά κάθε ξημέρωμα,

σα μακρινού βοσκού φλογέρα,

κάτω απ' τό σφαλιστό παράθυρο

του καλογιάννου η καλημέρα.

Γεώργιος Δροσίνης

Ευχές  για ένα μήνα, καλό, όμορφο, ήρεμο,γεμάτο με δημιουργικά έργα.